ඉතින් කොහොමද කස්ටියටම?මේ දවස් ටිකේ හරියට වැඩ හින්දා පොස්ට් එකක් දාන්ටවත් වෙලාවක් නෑ.දන්නවනේ ඉතින් අපිට තියෙන වැඩ.ඒ මදිවට දැන් ඔන්න උ/පෙ ටත් පංති යන්ටත් උනා.ඒවා කියලා අද ශේප් වෙන්ට බෑනේ..
ඔන්න එදා මම පොරොන්දු උනා වගේම කොල්ලො මුහුදට දැම්මහම ඇන්නෑවේ කතාවේ දෙවනි කොටස අරන් ආවා.අද මම කියනට යන්නේ අපි ට්රිප් එක ගොහින් ආපු විදිය ගැනයි.
එදා මම කීවා වගේ ඔන්න අපි 3ට 4ට විතර මඩ හෝදගෙන ගෙවල් දොරවල් බලා පිටත් උනා.අපේ එඋන් සේරම හිටියේ කලඩ් කිටට බැහැලා.ඔන්න ඉතින් අපි සිංදු කවි කර කර ආවා.අපේ එකෙක් ඇද ගන්ට ඇදුමක් නැතුව හරි,වෙන මොකක් හරි කේස් එකකට හරි පෝර ඇදගෙන හිටීයේ ටවල් එකක්.අනේ මම දන්නේ නෑ මුන්ගේ ලැජ්ජහා නහරේ කැපුවේ කවුද කියලා.පුදුම එඋන් තමා.ඔන්න ඔය ඩයල් එක කිසිම ලැජ්ජහවක් නැතුව අර ටවල් එක පිටින්ම කඩේකට ගිහිල්ලා ප්ලේන්ටියකුත් ගහලා ආවේ නැද්ද.අන්තිමේට අපිට තමා විලි ලැජ්ජාව අතින් වහගෙන එන්ට උනේ.ඔන්න ඔය අතරේ අපිත් එක්ක ආපු එකෙක් දඹුල්ල හරියෙදි බාහින්ට හිටියා.ඉතින් අපේ එඋන් පොරට ලස්සන සමුගැනීමේ සංග්රහයකුත් ලැහැස්ති කරා.වෙන මොකුත් නෙවේ හොදට නාවලා තමා ඒකව අපි දඹුල්ලෙන් බැස්සුවේ.පොර කොච්චර හොදයි ද කීවොත් තමාව නාවපු එවුන්ගේ අම්මලා තාත්තලාට විතරක් නෙවේ හත්මුතු පරම්පරාවටම පිං අනුමෝදං කරල තමා එතනින් පිටත් උනේ.
ඔය අතරේ ඉතින් අපේ ඔය ඉන්නේ නාහෙට අහන්නේ නැති අයියලා ටිකක්.මුන් ටික ඉතින් ශෝ එකටත් එක්ක ඔන්න ෆුට් බෝඩ් එකට බැස්සා.අපේ සරුත් ඉතින් මුනට නොවදිනා වැදුම් වදිනවා ෆුට් බෝඩ් එකේ යන්ට එපා කියලා.කොහෙද මුන් ඒක වම් කනෙන් අහලා වම් කනෙන්ම පිට කරනවා.ඔය අතරෙදි තමා අපේ අයියලා ටික ෆුට් බෝඩ් එකේ ගිහිල්ල්ලා පොලිසියේ අයියලා ටිකකට මාට්ටු උනේ.එතනදිත් අපේ අහිංසක සර්ට තමා හොදට අහගන්ට උනේ.වේලාවකට සර් පව් කියලත් හිතෙනවා.මොනවා කොරන්ටද.ඔන්න ඉතින් අපි කොහොම කොහොම හරි අතපය කඩාගන්නෙ නැතුව ඉස්කෝලෙටම ආවා කියමුකෝ.දැන් තමා බරපතලම සීන් එක සිද්ද වෙන්නේ...දැන්නම් ඒක කියන්ට බැහැ..තරහා ගන්ට එපා.ඊලග කතාවේදි මම ඒක ගැන කියන්නම් හොදේ...
ප/ලි
අදනම් කතාව පොඩ්ඩක් චා වගේ කියල හිතෙනවා..මොකද ඔයාලා කියන්නේ?
ඔන්න එදා මම පොරොන්දු උනා වගේම කොල්ලො මුහුදට දැම්මහම ඇන්නෑවේ කතාවේ දෙවනි කොටස අරන් ආවා.අද මම කියනට යන්නේ අපි ට්රිප් එක ගොහින් ආපු විදිය ගැනයි.
එදා මම කීවා වගේ ඔන්න අපි 3ට 4ට විතර මඩ හෝදගෙන ගෙවල් දොරවල් බලා පිටත් උනා.අපේ එඋන් සේරම හිටියේ කලඩ් කිටට බැහැලා.ඔන්න ඉතින් අපි සිංදු කවි කර කර ආවා.අපේ එකෙක් ඇද ගන්ට ඇදුමක් නැතුව හරි,වෙන මොකක් හරි කේස් එකකට හරි පෝර ඇදගෙන හිටීයේ ටවල් එකක්.අනේ මම දන්නේ නෑ මුන්ගේ ලැජ්ජහා නහරේ කැපුවේ කවුද කියලා.පුදුම එඋන් තමා.ඔන්න ඔය ඩයල් එක කිසිම ලැජ්ජහවක් නැතුව අර ටවල් එක පිටින්ම කඩේකට ගිහිල්ලා ප්ලේන්ටියකුත් ගහලා ආවේ නැද්ද.අන්තිමේට අපිට තමා විලි ලැජ්ජාව අතින් වහගෙන එන්ට උනේ.ඔන්න ඔය අතරේ අපිත් එක්ක ආපු එකෙක් දඹුල්ල හරියෙදි බාහින්ට හිටියා.ඉතින් අපේ එඋන් පොරට ලස්සන සමුගැනීමේ සංග්රහයකුත් ලැහැස්ති කරා.වෙන මොකුත් නෙවේ හොදට නාවලා තමා ඒකව අපි දඹුල්ලෙන් බැස්සුවේ.පොර කොච්චර හොදයි ද කීවොත් තමාව නාවපු එවුන්ගේ අම්මලා තාත්තලාට විතරක් නෙවේ හත්මුතු පරම්පරාවටම පිං අනුමෝදං කරල තමා එතනින් පිටත් උනේ.
ඔය අතරේ ඉතින් අපේ ඔය ඉන්නේ නාහෙට අහන්නේ නැති අයියලා ටිකක්.මුන් ටික ඉතින් ශෝ එකටත් එක්ක ඔන්න ෆුට් බෝඩ් එකට බැස්සා.අපේ සරුත් ඉතින් මුනට නොවදිනා වැදුම් වදිනවා ෆුට් බෝඩ් එකේ යන්ට එපා කියලා.කොහෙද මුන් ඒක වම් කනෙන් අහලා වම් කනෙන්ම පිට කරනවා.ඔය අතරෙදි තමා අපේ අයියලා ටික ෆුට් බෝඩ් එකේ ගිහිල්ල්ලා පොලිසියේ අයියලා ටිකකට මාට්ටු උනේ.එතනදිත් අපේ අහිංසක සර්ට තමා හොදට අහගන්ට උනේ.වේලාවකට සර් පව් කියලත් හිතෙනවා.මොනවා කොරන්ටද.ඔන්න ඉතින් අපි කොහොම කොහොම හරි අතපය කඩාගන්නෙ නැතුව ඉස්කෝලෙටම ආවා කියමුකෝ.දැන් තමා බරපතලම සීන් එක සිද්ද වෙන්නේ...දැන්නම් ඒක කියන්ට බැහැ..තරහා ගන්ට එපා.ඊලග කතාවේදි මම ඒක ගැන කියන්නම් හොදේ...
ප/ලි
අදනම් කතාව පොඩ්ඩක් චා වගේ කියල හිතෙනවා..මොකද ඔයාලා කියන්නේ?